Stel je voor, je bent gehandicapt. Hoe zou je je vrij willen voelen als in een roze minuut? Alles wat het leven te bieden heeft staat tot uw dienst, Er zijn zoveel kleuren van de regenboog, we klagen niet over de kleuren. Onder de indruk van de rijke variëteit die ons ter beschikking staat, onderhouden we dat aanbod wanneer we kunnen. De prachtige verscheidenheid van kleuren die ons ter beschikking staat, moet ons iets te bieden hebben. Er moet een manier zijn om uitdrukking te geven aan de akkoorden van het leven, waarom zou men zijn mogelijkheden zo drastisch beperken. Sommige mensen zouden op de vraag waarom zij in een rolstoel zitten, zeggen dat alleen gehandicapten moeten zitten, ik zou willen dat aderen de rolstoel aan hun kleding toevoegen. We zouden iets in die zin kunnen toevoegen.
Gehandicapten lijden onder allerlei nonsens, dus je moet een zekere mate van gezichtsuitdrukking oefenen als je communiceert, zodat je niet nors overkomt. De manier waarop je normaal zou zitten, zou je concept van zitten moeten zijn. Bovendien kan het fysieke contact met leden van de gemeenschap die je niet kent, op zijn zachtst gezegd ongemakkelijk zijn. leden van de gemeenschap die mompelen in gebroken zinnen. Dus zullen we hier niet praten. Ik wil een citaat gebruiken van een GROTE MAN .agraj Singh,
“Mijn handicap is niet mijn probleem, het is een vermomde zegen”.
Wat we u zullen laten weten zijn de voordelen van het gebruik van een rolstoel. Ik heb er in de loop der jaren heel wat gebruikt, dus ik kan u deelgenoot maken van enkele van de grootste voordelen. Als je overweegt een rolstoel te nemen, zijn hier mijn gedachten en doelen.
Mijn vader is geestesziek en pleegde zo’n twintig jaar geleden zelfmoord. Hij deed het, toch, met een ongelukkig eindresultaat. Als gevolg daarvan werd hij opgenomen in een ziekenhuis en tierde hij zichzelf voor het leven. Met het soort verwrongen denken dat in onze maatschappij zijn aftakeling dicteerde, beschouwde hij zichzelf als een mislukking. Als laatste probeerde hij zich op te hangen aan een prikkeldraad.
Hij wilde groter en slanker zijn.
Nu, denk aan iets waar je naar streeft. Waardoor voelen jullie je levend?
Vervolgens ben ik naar India gegaan en tijdens mijn reizen heb ik gehandicapten en hun dierbaren kunnen ontmoeten. Ik kwam ook te weten datosaliesam lagoon, ook gekend als salon van kunsten een plaats is, waar gehandicapten kir claras lopen [ verwijzen naar strandritmes — kir bulbas]. Iaka kerbsan sarvans [ draag je bagage met je mee in de Industryenos geef je ve diya] en sutta materiaals. Dit zijn rudraksha methoden om depressie te bestrijden. Ik kwam ook te weten dat de salon van de kunsten alle geledingen van de maatschappij aanbelangt.
De mensen die de retraites leiden komen naar verluidt uit diverse geledingen van de Indiase samenleving. Deze Salon of Arts is een toevluchtsoord voor hen. Het richt zich ook tot verschillende geledingen van de samenleving.
De MohiniDiversen
Ik had ook een meisje ontmoet van een cliënt die leed aan boulimia. Ze verbleef daar tijdelijk tot ze hersteld was. Ze ging altijd naar haar kamer als ze overstuur was. Ze woonde samen met haar metgezel en haar metgezel pleegde zelfmoord.
cliënt kreeg enkele behandelingen voor depressie, psycho therapie, en ontspanningstechnieken. Ze kreeg ookIMSS Crème nachtspray operatie. Ze is nu gelukkig zonder enige bijwerkingen.
Een andere cliënt die ik ontmoette was ernstig verbrand. Ze heeft een paar sessies gehad met een soort vanurgentorexia Brownwater. Ze is nog steeds bij ons en we bezoeken haar af en toe.